Είναι ικανοποιητικό το να επενδύεις στην προσωπική σου εξέλιξη και να βλέπεις, σχετικά άμεσα, το αποτέλεσμα της επένδυσης αυτής. Είναι εθιστικό το να βλέπεις το αποτέλεσμα της συνεχούς ανάπτυξής σου, το οποίο δεν είναι άλλο από το να επιτυγχάνεις ολοένα και γρηγορότερα τους στόχους σου.
Ποιους στόχους όμως;
Τους στόχους της ημέρας σου, της εβδομάδας σου, του μήνα σου; Οι βραχυπρόθεσμοι στόχοι σου ικανοποιούνται, ίσως και με το παραπάνω. Οι μακροπρόθεσμοι στόχοι σου, όμως; Το όνειρο να μεγαλώσεις και να πιάσεις αυτό που κυνηγάς, βγαίνει αληθινό; Όχι. Γιατί όσο τρανός και να είσαι στην ειδικότητά σου – είτε είσαι τεχνικός, είτε εμπορικός, είτε δημιουργικός – όντας μόνος σου και δίνοντας ένα one-man-show, θα φτάνεις πάντα ένα ταβάνι χαμηλότερα από τους στρατηγικούς στόχους σου.
Με την ομάδα σου και μέσω του collective wisdom που εκείνη εξασφαλίζει, δεν υπάρχουν ταβάνια και όρια. Τη χτίζεις σιγά σιγά, πειραματίζεσαι. Επενδύεις χρόνο που θυσιάζεις από τον χρόνο παραγωγής σου, αλλά αξίζει αυτό το κόστος ευκαιρίας. Σμιλεύεις συνεργάτες σαν εσένα. Αποκτάς συνεργάτες που συμπληρώνουν εσένα. Την επεκτείνεις όλο και περισσότερο, αποκτάς μεγαλύτερη δυναμική, μεγαλύτερη φήμη, μεγαλύτερη αναγνώριση. Και κάπως έτσι, κάνεις το όνειρο πραγματικότητα.
Πώς όμως; Τι απαιτεί; Τι χρειάζεται από εμένα και τους συνεργάτες μου;
Όλα ξεκινούν από τον ηγέτη. Ο κάθε ηγέτης έχει κάποια μοναδικά χαρακτηριστικά που είναι και αυτά που τον ξεχωρίζουν άλλωστε, στο πλαίσιο του ρόλου του, αλλά και ως άνθρωπο.
Ένας ηγέτης όμως, διακρίνεται από ένα σύνολο χαρακτηριστικών, συμπεριφορών και τρόπων σκέψης.
Ο ηγέτης είναι οραματιστής. Ονειρεύεται το πού και πώς θα είναι στα επόμενα 5, 10, 20 χρόνια. Διαμορφώνει τους στόχους του από τώρα, ώστε να θέσει τα θεμέλια που θα στηρίξουν το όνειρό του.
Αποτελεί έμπνευση. Όσο και να ονειρεύεται, αν δεν μοιραστεί τους στόχους του με την ομάδα του, αν δεν μεταφέρει το πάθος του και δεν δώσει κίνητρο στους ανθρώπους του, δεν θα κερδίσει τη σύμπλευση μαζί τους.
Είναι δίπλα στους ανθρώπους του. Τους γνωρίζει πολύ καλά, ξέρει τα καλά, ξέρει και τα «στραβά» τους. Είναι φίλος. Αν δεν είναι, πώς θα αναδείξει τα μοναδικά αυτά χαρακτηριστικά που διαθέτει ο καθένας και που συμπληρώνουν την υπόλοιπη ομάδα;
Καταλαβαίνει τους ανθρώπους του. Διαθέτει ενσυναίσθηση, μπαίνει στα «παπούτσια» τους και δίνει την ώθηση που χρειάζεται το εκάστοτε άτομο με τον κατάλληλο τρόπο.
Δεν δίνει μόνο εντολές, αλλά συνεργάζεται. Δουλειά του δεν είναι να μιλά μόνος του, αλλά να ακούει τους ανθρώπους του. Να ζητά τη γνώμη τους και να μην τους κόβει τα φτερά. Έτσι, όχι μόνο δεν περιορίζει τη δημιουργικότητα αλλά εμπνέει και την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται.
Είναι ταπεινός. Δεν έχει ανάγκη να αναδείξει τον ίδιο του τον εαυτό, διότι έχει ήδη αναγνωρισθεί ως ηγέτης. Δεν ξεχνά ποτέ από πού ξεκίνησε και μάλιστα κάνει αναδρομές και μοιράζεται περιπτώσεις αποτυχιών και δυσκολιών με τους ανθρώπους του, αναπτύσσοντας ένα δυνατότερο δεσμό μεταξύ τους, λόγω κοινών εμπειριών.
Μια ομάδα, όμως, για να επιφέρει τα μέγιστα, χρειάζεται συγκεκριμένα χαρακτηριστικά από τα υπόλοιπα μέλη της, εκτός από αυτά του ηγέτη. Τα χαρακτηριστικά αυτά προσδίδουν και τον ρόλο που έχει ο καθένας μέσα στην ομάδα. Οι ρόλοι αυτοί, «κουμπώνουν» με τον ηγέτη, αλλά και μεταξύ τους, διαμορφώνοντας την πολυπόθητη Dream Team.
Ποιοι είναι οι βασικοί ρόλοι που χρειάζεται λοιπόν μια Dream Team;
Σύμφωνα με τον ερευνητή και σύμβουλο management R. M. Belbin, οι ιδανικές ομάδες απαρτίζονται από 9 ρόλους, οι οποίοι υπάγονται σε 3 βασικές κατηγορίες που χαρακτηρίζονται από τον προσανατολισμό τους:
- Στη Δράση
- Στους Ανθρώπους
- Στη Σκέψη
Οι 9 αυτοί ρόλοι είναι:
- Διαμορφωτής (Δράση): Είναι δυναμικός, εξωστρεφής, επικοινωνιακός και διαθέτει πάντα θετική σκέψη, βοηθώντας την ομάδα να αντιμετωπίσει κάθε ζήτημα.
- Υλοποιητής (Δράση): Είναι πρακτικός, αποτελεσματικός και οργανωτικός. Μετατρέπει σε έργο τις ιδέες της ομάδας και είναι εκείνος που ξέρεις ότι θα κάνει τη δουλειά.
- Ολοκληρωτής (Δράση): Διαθέτει υψηλή παρατηρητικότητα και είναι τελειομανής. Εντοπίζει ατέλειες και αποτρέπει σφάλματα.
- Συντονιστής (Άνθρωποι): Είναι ώριμος, διαθέτει αυτοπεποίθηση και ξέρει να ακούει. Κατευθύνει πάντα τις ενέργειες της ομάδας, σύμφωνα με τις αρμοδιότητες και υποχρεώσεις της.
- Ισορροπιστής (Άνθρωποι): Κρατά τις ισορροπίες μεταξύ των μελών της ομάδας. Είναι διπλωματικός, αντικειμενικός και προτεραιότητά του αποτελεί η συνοχή της ομάδας.
- Ερευνητής Πόρων (Άνθρωποι): Είναι εξωστρεφής με εξαιρετικές ικανότητες δικτύωσης και διαπραγμάτευσης. Αντλεί και αξιοποιεί πάντα τις χρήσιμες για την ομάδα του πληροφορίες.
- Εκτιμητής (Σκέψη): Αποτελεί την κριτική σκέψη της ομάδας. Προτιμά να καθυστερεί, αξιοποιώντας αναλυτικά τις καταστάσεις, παρά να λαμβάνει βιαστικές αποφάσεις, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να δώσει κίνητρα στα υπόλοιπα μέλη.
- Ειδικός (Σκέψη): Διαθέτει expertise σε πολύ συγκεκριμένο τομέα και περιορίζεται στο να προσφέρει μόνο σ’ αυτό. Είναι περήφανος για την εξειδίκευσή του και δεν τον συγκινούν οι εξειδικεύσεις των υπολοίπων. Το expertise του τον καθιστά αναντικατάστατο.
- Καλλιεργητής (Σκέψη): Είναι το καινοτόμο μέλος της ομάδας. Συλλαμβάνει πρωτότυπες ιδέες που βοηθά στην αντιμετώπιση ζητημάτων και στη βελτίωση της καθημερινότητας. Συνήθως, είναι εσωστρεφής και προτιμά να τον αφήνουν στην ησυχία του.
Έχοντας τα παραπάνω εργαλεία στη διάθεσή του, ο ηγέτης μπορεί να οδηγήσει την ομάδα του στην κορυφή και να καταρρίψει το οποιοδήποτε εμπόδιο.
Επενδύοντας στα soft skills του εκάστοτε μέλους και αναδεικνύοντας τα πιο χρήσιμα για την ομάδα χαρακτηριστικά του. Θέτοντας γερούς δεσμούς. Εντοπίζοντας την κλίση και το specialization του καθενός και αξιοποιώντας το, επιτυγχάνοντας μεγαλύτερη παραγωγικότητα, αλλά και κάτι σημαντικότερο, την ευχαρίστηση και την ικανοποίηση του κάθε μέλους της ομάδας. Δείχνοντας εμπιστοσύνη στους ανθρώπους και αναθέτοντάς τους tasks, με στόχο να τα διεκπεραιώσουν με τον δικό τους βέλτιστο τρόπο, με αυτοπεποίθηση και δημιουργικότητα. Παρακινώντας τους και εκπαιδεύοντάς τους με κάθε ευκαιρία. Ακούγοντάς τους και στεκόμενος δίπλα τους.
Ο ηγέτης οφείλει να είναι ένας “Πολεμιστής του Φωτός” για την ομάδα του, όπως θα έλεγε και ο P. Coelho. Δίνει, πριν καν του ζητηθεί.
Και όλα αυτά, διότι δεν πάει γρήγορα ο καθένας μόνος του, αλλά όλοι μαζί, μακριά. Και αυτό είναι κάτι αδιαμφισβήτητο.
Καταπληκτικά! Πάμε να το κάνουμε!